Koncentruję się na Kanale Augustowskim, który łączy dorzecza Wisły i Niemna - "Równina Augustowska" - "Dolina Rospudy" - "Dolina Biebrzy" - "Ziemia Sokólska" - "Suwalszczyzna" - "Mazury" - "trochę Warmii i Litwy". Staram się przedstawić różnorodność i piękno dzieł stwórczych tychże terenów, a także tutejsze atrakcje. Nie podzielam poglądu, jakoby ukazany świat zwierząt i roślin był dziełem ślepego przypadku.
niedziela, 8 kwietnia 2012
Rzeka Czarna Hańcza
sobota, 7 kwietnia 2012
Wigierski Park Narodowy
Wigierski Park Narodowy - powstał 1989 roku. Zgodnie z geograficznym podziałem Polski park znajduje się w zachodniej części Pojezierza Litewskiego, w mezoregionach Pojezierza Wschodnio suwalskiego (w części północnej) i Równiny Augustowskiej (w części południowej). Powierzchnia parku wynosi 14986 ha, w tym lasy zajmują 9397 ha (63%), wody 2805 ha (19%), tereny rolnicze 2249 ha (15%) i pozostałe grunty 535 ha (3%).
Lasy porastające okolice Wigier w przewadze lasy sosnowe i świerkowe. W wielu miejscach zachowały charakter naturalny, z bogatym runem leśnym. W północnej części parku w większej ilości rosną drzewa liściaste - dęby, lipy, olsze, brzozy i jesiony. Szata roślinna odznacza się dużym bogactwem i różnorodnością, a w wielu zbiorowiskach roślinnych występują gatunki rzadkie i chronione. Dotychczas na terenie parku stwierdzono występowanie 998 gatunków roślin naczyniowych, w tym 88 gatunków podlegających ochronie gatunkowej. Równie bogaty jest świat zwierząt. Jak dotąd stwierdzono w parku obecność ponad 1700 gatunków zwierząt, w tym 301 objętych ochroną prawną. Symbolem parku jest bóbr europejski. Około 250 osobników zamieszkuje brzegi tutejszych jezior i rzek. Na terenie parku zachowało się wiele interesujących obiektów kulturowych.
Subskrybuj:
Posty (Atom)