TROCHĘ HISTORII
Powodem budowy tej drogi wodnej były pruskie restrykcje gospodarcze uniemożliwiające spławianie polskich towarów Wisłą do Gdańska. W 1823 r. restrykcje spowodowały wojnę celną pomiędzy Prusami, a stroną polsko-rosyjską zakończoną pomyślnie dla Królestwa dopiero w 1825 r. Prace budowlane rozpoczęto w 1825 r. Około 1839 roku zakończono budowę Kanału. Przy budowie pracowało w okresach najintensywniejszych prac 6-7 tysięcy osób. Byli to ludzie różnych narodowości oraz okoliczni chłopi. To piękny przykład. Ludzie potrafią się więc zjednoczyć i pomimo różnic kulturowych, narodowościowych zmierzać do wspólnego celu.
Kanał pięknie wkomponował się w naturalny krajobraz i wraz z nim tworzy niezapomniane naturalne obrazy.
POŁOŻENIE
Kanał Augustowski łączy Biebrzę z Niemnem. Wykorzystane zostały jeziora augustowskie oraz doliny dwóch rzek – Netty i Czarnej Hańczy. Łączna długość Kanału wynosi 102 km z czego 80 km na terytorium Polski, 18 na terytorium Białorusi, a 3,4 km stanowi odcinek graniczny. Kanał ma 18 śluz, z czego w Polsce jest 14 śluz. Umożliwiają one pokonanie różnicy poziomów wynoszącej 54,04 m. Na szlaku Kanału Augustowskiego znajduje się 12 jezior: „Mikaszówek, Mikaszewo, Krzywe, Paniewo, Orle, Gorczyckie, Serwy, Studzieniczne, Białe, Necko, Rospuda i Sajno”. Szlak wodny Kanału tworzy: 45 km sztucznych przekopów, 35 km uregulowanych koryt rzecznych i 22 km jezior. Większa część trasy wodnej jest zatopiona w wielkim kompleksie leśnym zwanym Puszczą Augustowską. Jego część składająca się z ponad 1100 km kwadratowych znajduje się w Polsce i około 500 km kwadratowych znajduje się na Białorusi. Puszcza Augustowska jest jednym z największych kompleksów leśnych Polski, a wraz z Puszczami Litwy i Białorusi bezpośrednio z nią sąsiadującymi, stanowi jeden z największych zwartych kompleksów leśnych Europy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.