Lebiedzin

Obszar dzisiejszej wsi był zagospodarowywany już w początkach XVI wieku, zaraz po przejściu tych obszarów na własność Teodora Chreptowicza. Według pierwotnego nadania (z 1506 roku) dla Chreptowicza tutejsza rzeczka stanowiła granicę dóbr krasnoborskich, jednak w 1522 roku król Zygmunt Stary nadał Chreptowiczowi oba brzegi rzeczki Lebiedziny i Bobry oraz „pozwolił dla lepszego przejazdu z dworu Lipska do puszczy zbudować na rzece Lebiedziance groblę, a także młyn”. Zatem to właśnie Lebiedzin należy do najstarszych osad w ramach dóbr krasnoborskich (sztabińskich). Początkowo była to osada gospodarcza, młynarska. Wioska powstała w ostatnich latach XVI wieku założona przez Adama Iwana Chreptowicza, początkowo liczyła 30 włók gruntów. Nazwa wsi pochodzi od słowa białoruskiego lebiedź, czyli łabędź.