Jaziewo

Wieś nad rzeką Nettą. Ta wioska została założona na gruntach królewskich w końcu XVII wieku w ramach Puszczy Jaminy. Początkowo wioska liczyła 5,5 włóki. Osadzano tutaj chłopów oraz osoczników, czyli strażników leśnych, byli to: Mateusz Janika, Marcin Rzepka i Marcin Czilewski. W XIX wieku Jaziewo stanowiło własność rządową, według opisu z 1884 roku była to, wieś nad rzeką Nettą, powiat augustowski, gmina Dębowo, parafia Jaminy. Odległość 22 wiorst od Augustowa. Otoczona z trzech stron błotami leżącymi po obu brzegach Netty. Ma 93 domy, 815 mieszkańców. Zatem już wtedy była to całkiem spora miejscowość.

Jaziewo w 1921 roku liczyło 111 domów, 5 innych budynków mieszkalnych oraz 669 mieszkańców. Miejscowość należała do gminy Dębowo. Była to największa miejscowość w tej gminie.

Jaminy

Osadnictwo tutaj jest dosyć młode. Jednak już w 1494 roku zapisano nazwę Jamyny.  Zapewne ta nazwa jest pozostałością osadnictwa Jaćwingów w tych terenach. Puszcza, która rozciągała się w widłach Netty i Biebrzy zwała się Puszczą Jaminy. Istniało tutaj wiele ostępów leśnych: Czarny Las, Gumienie, Kunicha, Łubnie i Jaziewo oraz bór o nazwie Jaminy. Tych ostępów strzegli osocznicy (strażnicy leśni ze wsi Jedeszki i Gurbicze. Puszcza Jaminy była częścią większej Puszczy Perstuńskiej. Puszcze królewskie często były dzierżawione, tak też było z Puszczą Jaminy. W 1661 roku dzierżawczynią puszcz: Nowodworskiej, Przełomskiej i Perstuńskiej została Konstancja z Wodyńskich Butlerowa, wdowa po Gotfrydzie Butlerze podkomorzym królewskim. Ta energiczna kobieta rozpoczęła na szeroką skalę pozyskiwanie dóbr leśnych. Rozwinęła produkcję przemysłową zakładając liczne zakłady hutnicze. Butlerowa osobiście zawierała kontrakty z rudnikami, dając im obszary pod pozyskiwanie rud żelaza. Właśnie z jej osobą należy łączyć początki tej wsi. Założyła ona Rudę Jaminy (zwaną też Rudą Jamińską).