Jezioro Białe (nazywane dawniej Krechowieckim)

Od zachodu Białe łączy się poprzez rzeczkę Klonownica z jeziorem Necko. We wschodniej części, jest połączone z jeziorem Studzieniczne oraz poprzez niewielki ciek wodny z jeziorkiem Staw Wojciech. Wokół jeziora zlokalizowane są liczne plaże. Gatunki ryb występujące w jeziorze to: szczupak, okoń, węgorz, sum, sieja, sielawa, lin, płoć, wzdręga, leszcz. Powierzchnia: 480h; długość 6000m; maksymalna szerokość 1350m; średnia głębokość 8m; maksymalna głębokość 30m. Na jeziorze znajdują się cztery wyspy, a woda ma charakterystyczną zielono-turkusową barwę.

Jezioro Necko

Nazwa Necko wywodzi się z jaćwieskiego słowa „methis” oznaczającego "rzucać". Necko należy do typu polodowcowych jezior rynnowych. Ma dość dobrze rozwiniętą linię brzegową, w większości porośniętą lasem, z licznymi piaszczystymi plażami. Necko łączy się na północy z jeziorem Rospuda Augustowska  oraz na wschodzie poprzez rzekę Klonownica, z jeziorem Białym. Gatunki ryb żyjące w jeziorze to: szczupak pospolity, okoń, węgorz, sum, płoć, leszcz, kleń, jaź. Necko jest doskonałym miejscem dla miłośników wszelkich sportów wodnych - działa tu m.in. wyciąg nart wodnych.  W sezonie odbywają się liczne imprezy plenerowe, m.in.: Kulinarne Regaty Wielkiego Gotowania, czy Wodny Slalom Gwiazd z Trójką. Najważniejsze parametry jeziora: powierzchnia - 400 ha, długość - 5400 m, długość linii brzegowej - 13 000 m, szerokość maksymalna 850m, maksymalna głębokość - 25 m.

Biebrza

Biebrza to rzeka, która znajduje się w północno-wschodniej części Polski, stanowi prawy dopływ rzeki Narwi. Jej długość to w przybliżeniu 165 kilometrów, a jej powierzchnia dorzeczna to siedem tysięcy pięćdziesiąt jeden kilometrów kwadratowych. Źródło rzeki Biebrzy bierze swój początek na wzgórzach sokólskich, wychodzi od południowej strony Nowego Dworu, miejscowości położonej na Podlasiu. Ujście Biebrzy to rzeka Narew, a co istotne, to fakt, że łączy się w Niemnem poprzez Kanał Augustowski. Jest rzeką nizinną silnie meandrującą z dużą liczbą starorzeczy, rozlewisk i wodnych zastoisk. To co charakterystyczne dla rzeki Biebrzy i co stanowi o jej uroku to jej asymetria dorzecza. Asymetria polega na tym, że o wiele bardziej rozwinięte jest dorzecze prawobrzeżne, stanowi bowiem siedemdziesiąt pięć procent całego dorzecza, z łatwego rachunku wynika, iż lewobrzeżne dorzecze to dwadzieścia pięć procent. Rzeka Biebrza płynie swoją pradoliną i co ciekawe ma największą w Polsce retencyjną pojemność. Bardzo charakterystyczne dla tej rzeki jest to jak wygląda ona wiosną, kiedy są roztopy, ponieważ tworzy ona wówczas bardzo rozległe rozlewiska. Rzeka Biebrza ma swoje baseny, środkowy oraz południowy. Basenem środkowym określa się szeroką, rozległą przestrzeń, która ciągnie się od Kępy Sztabińskiej, aż do przewężenia w okolicach miejscowości Osowiec. Natomiast basen południowy, znajduje się na południe od tej miejscowości. Na całej długości rzeka płynie pradoliną Biebrzy, która ma największą w Polsce pojemność retencyjną porównywalną do pojemności największych w kraju zbiorników wodnych.