Śluza Kurzyniec

Piętnasta śluza na Kanale Augustowskim licząc od Biebrzy. Tutaj przebiega granica Polsko-Białoruska. Śluza jest położona tuż przy wsi Rudawka. Budowę w roku 1828 rozpoczął por. inż. Konstanty Jodko, a zakończył w roku 1829 ppor. inż. F. Wielhorski. Nazwa pochodzi od dawnej wsi Kurzyniec leżącej po drugiej stronie kanału. Śluza była nieczynna od 1939 roku, na mocy porozumienia między Rządem Rzeczpospolitej a Rządem Republiki Białorusi zawartego w Augustowie 8 marca 2005 roku w sprawie rekonstrukcji granicznego odcinka Kanału została poddana remontowi trwającemu od jesieni 2006 do czerwca 2007 roku.

Brzegi śluzy łączy most zwodzony z czterema betonowymi słupami. W okresie wakacyjnym czynne tu jest graniczne przejście turystyczne. Położenie: 82 kilometr Kanału; różnica poziomów około 3 m; długość 44,5m; szerokość 6m; wrota drewniane

Śluza Niemnowo

Osiemnasta śluza na Kanale Augustowskim licząc od Biebrzy. Trzecia śluza na terenie Białorusi. Wybudowana w latach 1828-1830 przez Jana Pawła Lelewela. Pierwotnie była śluzą trzykomorową, ale podczas rekonstrukcji przeprowadzonej w latach 2001-2006 dobudowano czwartą komorę z uwagi na zmiany jakie zaszły w trasie rzeki. Jest to największa śluza Kanału Augustowskiego. Położenie: 102 kilometr Kanału; różnica poziomów 9,80m; długość komór 43,5m; szerokość 5,90; wrota drewniane

Śluza Dąbrówka

Siedemnasta śluza Kanału Augustowskiego licząc od Biebrzy. Wybudowana w roku 1929 przez Jerzego Arnolda. Została wyremontowana w latach 2005-2006 i funkcjonuje jako obiekt żeglugowy. Położenie 91,5 kilometr Kanału; różnica poziomów 3 m; długość 44 m; szerokość 6,10; wrota drewniane.