niedziela, 8 kwietnia 2012

Biebrzański Park Narodowy















Biebrzański Park Narodowy został utworzony 09.09.1993 r. i jest największym parkiem narodowym w Polsce. Położony jest w północno - wschodniej części kraju, na terenie województwa podlaskiego. Powierzchnia Parku wynosi 59223 ha. Obszary leśne w Parku zajmują 15547 ha, grunty rolne - 18182 ha, a nieużytki - słynne Bagna Biebrzańskie, w rzeczywistości najbardziej cenne przyrodniczo ekosystemy - 25494 ha. Biebrzański Park Narodowy chroni rozległe i prawie niezmienione dolinowe torfowiska z unikalną różnorodnością gatunków roślin, ptaków i innych zwierząt oraz naturalnych ekosystemów. Dolina Biebrzy jest bardzo ważnym miejscem gniazdowania, żerowania i odpoczynku dla ptactwa wodno-błotnego, toteż w roku 1995 została wpisana na listę siedlisk konwencji RAMSARowskiej tj. obszarów mokradłowych o międzynarodowym znaczeniu, zwłaszcza jako środowiska życia ptactwa wodno-błotnego.










Zobacz: http://www.biebrza.org.pl/

Rzeka Czarna Hańcza




Długość rzeki wynosi 147 km (z czego 30 km na terenie Białorusi). Prawie w całości przebiega przez obszar rozległej i malowniczej Puszczy Augustowskiej. W górnej części przepływa przez Największe jezioro Suwalszczyzny - Wigry, które położone jest w centrum Wigierskiego Parku Narodowego. We wsi Rygol łączy się z systemem Kanału Augustowskiego. Jest też pięknym szlakiem kajakowym, który wynosi 92 km i na pokonanie całego szlaku trzeba przeznaczyć 5-6 dni.

sobota, 7 kwietnia 2012

Wigierski Park Narodowy

Wigierski Park Narodowy - powstał 1989 roku. Zgodnie z geograficznym podziałem Polski park znajduje się w zachodniej części Pojezierza Litewskiego, w mezoregionach Pojezierza Wschodnio suwalskiego (w części północnej) i Równiny Augustowskiej (w części południowej). Powierzchnia parku wynosi 14986 ha, w tym lasy zajmują 9397 ha (63%), wody 2805 ha (19%), tereny rolnicze 2249 ha (15%) i pozostałe grunty 535 ha (3%).


Lasy porastające okolice Wigier w przewadze lasy sosnowe i świerkowe. W wielu miejscach zachowały charakter naturalny, z bogatym runem leśnym. W północnej części parku w większej ilości rosną drzewa liściaste - dęby, lipy, olsze, brzozy i jesiony. Szata roślinna odznacza się dużym bogactwem i różnorodnością, a w wielu zbiorowiskach roślinnych występują gatunki rzadkie i chronione. Dotychczas na terenie parku stwierdzono występowanie 998 gatunków roślin naczyniowych, w tym 88 gatunków podlegających ochronie gatunkowej. Równie bogaty jest świat zwierząt. Jak dotąd stwierdzono w parku obecność ponad 1700 gatunków zwierząt, w tym 301 objętych ochroną prawną. Symbolem parku jest bóbr europejski. Około 250 osobników zamieszkuje brzegi tutejszych jezior i rzek. Na terenie parku zachowało się wiele interesujących obiektów kulturowych.